Category Archives: ਧੰਦੇ

ਜਗਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨਾਰਵੇ ਦੇ 11 ਹਾਇਕੂ

27 ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਅਕਤੂ. 2012

Posted by in ਕੁਦਰਤ/Nature, ਜਗਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨਾਰਵੇ, ਜੀਵਨ/Life, ਧੰਦੇ, ਪਤਝੜ/Autumn, ਪੰਛੀ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

1.
ਕਿੰਨੀ ਠੰਡ —
ਰੰਗ ਵਾਲਾ ਭਾਈ ਆਖੇ
ਇੱਕ ਕੋਟ ਨਹੀਂ ਕਾਫੀ

2.

ਨਦੀ ਕੰਢੇ ਫੈਕਟਰੀ
ਤਰੱਕੀ ਦੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਂਦੇ ਦੇਖਣ
ਬੇ-ਹਰਕਤ ਮੱਛੀਆਂ

3.

ਠੇਕੇ ਲੰਬੀ ਲਾਇਨ
ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਗਿਰਜਾ-ਘਰ ਦੀ
ਫਰੀ ਪਾਰਕਿੰਗ

4.

ਬਰਫ਼ ਦੇ ਧੱਬੇ–

ਗੁਰੂਘਰ ਦੇ ਪਿਛਵਾੜੇ

ਸੁੱਕਣੇ ਪਾਏ ਕਛਿਹਰੇ

5.

ਦੇਸੀ ਨਰਸ
ਮਾਲ ‘ਚ ਪੋਚਾ ਫੇਰਦੀ
ਸਾਥੋਂ ਵੱਟੇ ਪਾਸਾ

6.

ਪਿੱਲ-ਚੋਟ-
ਕੱਤਰੀ ਕੱਢ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ
ਮੇਰੇ ਮਨ-ਭਾਉਂਦੀ ਬਾਘ੍ਹੜ

7.

ਬਾਪੂ ਜੀ ਸੌਂ ਰਹੇ
ਅੱਜ ਫਿਰ ਆ ਗਿਆ
ਝੋਲੇ ਵਾਲਾ ਭਾਈ

8.

ਪੱਤਝੜ–
ਮੇਰੇ ਮੁਲਕ ‘ਚ ਬਦਲਣ ਰੰਗ
ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਝੰਡੇ

9.

ਸਾਉਣ ਦੀ ਝੜੀ-
ਅੱਧ-ਸੁੱਕੀਆਂ ਛਿਟੀਆਂ ‘ਚੋਂ
ਸੂੰ ਸੂੰ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ

10.

ਢਲਦੀ ਸ਼ਾਮ–
ਸਲੇਟੀ ਬੱਦਲਾਂ ਓਹਲਿਓਂ ਆਈ
ਕੂੰਜਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਡਾਰ

11.

ਸਰਦ ਸਵੇਰ–
ਸੁੱਕਣੀ ਪਾਈ ਚਿੱਟੀ ਚਾਦਰ
ਕੋਰੇ ਢਕਿਆ ਘਾਹ

ਜਗਰਾਜ ਸਿੰਘ ਨਾਰਵੇ

ਡਰਾਈਵਰ

21 ਐਤਵਾਰ ਅਕਤੂ. 2012

Posted by in ਗੁਰਮੀਤ ਸੰਧੂ, ਜੀਵਨ/Life, ਧੰਦੇ

≈ 1 ਟਿੱਪਣੀ

ਟੈਕਸੀ ਡਰਾਈਵਰ
ਜੇ ਐਫ ਕੇ* ‘ਤੇ ਉਡੀਕੇ ਸਵਾਰੀ
ਦੇਸੀ ਡਾਕਟਰ

* ਜੈ ਐਫ ਕੇ(ਜਾਹਨ ਫਿਟਜੈਰਲਡ ਕੈਨੇਡੀ)ਭਾਵ ਜਾਹਨ ਕੈਨੇਡੀ ਏਅਰਪੋਰਟ ਨਿਊਯਾਰਕ
ਗੁਰਮੀਤ ਸੰਧੂ

ਬੋਹਲ

01 ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਸਤੰ. 2012

Posted by in ਕੁਦਰਤ/Nature, ਚਰਨ ਗਿੱਲ, ਜੀਵਨ/Life, ਧੰਦੇ, ਫਸਲ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

‘ਦ ਗਰੇਟ ਡਿਕਟੇਟਰ’ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਚਾਰਲੀ ਚੈਪਲਿਨ ਨੇ ਇੱਕ ਤਕਰੀਰ ਝਾੜ ਦਿੱਤੀ . ਮੈਂ ਵਾਰ ਵਾਰ ਸੁਣਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਕਾਗਜ਼ ਕਲਮ ਉਠਾ ਪੰਜਾਬੀ ਤਰਜੁਮਾ ਕਰ ਲਿਆ :
“… ਤੂੰ ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਹੈਂ, ਮੇਰੀ ਤਰਫ ਵੇਖ ! ਵੇਖ , ਹੰਨਾਹ ! ਬੱਦਲ ਉੱਚੇ ਉਠਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ! ਉਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੂਰਜ ਝਾਕ ਰਿਹਾ ਹੈ ! ਅਸੀਂ ਇਸ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਵੱਲ ਵੱਧ ਰਹੇ ਹਾਂ ! ਅਸੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਰਵੇਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ – ਜਿਆਦਾ ਦਿਆਲੂ ਦੁਨੀਆਂ , ਜਿੱਥੇ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਲਾਲਚ ਤੋਂ ਉੱਤੇ ਉਠ ਜਾਵੇਗਾ , ਆਪਣੀ ਨਫ਼ਰਤ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਾਸ਼ਵਿਕਤਾ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦੇਵੇਗਾ . ਵੇਖੋ ਹੰਨਾਹ ! ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਖੰਭ ਲਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਓੜਕ ਐਸਾ ਸਮਾਂ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਉੱਡਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ . ਉਹ ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਵਿੱਚ ਉੱਡਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ . ਉਹ ਆਸ ਦੀ ਲੋਅ ਵਿੱਚ ਉੱਡ ਰਹੀ ਹੈ . ਵੇਖ ਹੰਨਾਹ ! ਵੇਖ !”

ਚਾਰਲੀ ਚੈਪਲਿਨ –
ਛਜਲੀ ਫੜ ਉੜਾ ਰਿਹਾ ਕਾਮਾ 
ਕਣਕ ਦਾ ਬੋਹਲ

ਚਰਨ ਗਿੱਲ

ਮਜ਼ਦੂਰ

15 ਬੁੱਧਵਾਰ ਅਗ. 2012

Posted by in ਕਮਲਜੀਤ ਮਾਂਗਟ, ਕੁਦਰਤ/Nature, ਘਰ, ਜੀਵਨ/Life, ਧੰਦੇ, ਵਿਵਹਾਰ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਸਾਮ ਦਾ ਵੇਲਾ
ਛੁੱਟੀ ਕਰ ਮਜ਼ਦੂਰ
ਤੁਰਿਆ ਘਰ ਵੱਲ
—————–
ਸਾਮ ਦਾ ਵੇਲਾ
ਛੁੱਟੀ ਕਰ ਮਜ਼ਦੂਰ
ਝਾੜੇ ਪਰਨਾ

—————–
ਸਾਮ ਦਾ ਵੇਲਾ
ਛੁੱਟੀ ਕਰ ਮਜ਼ਦੂਰ
ਗਿਆ ਹਾਤੇ ਤੇ

ਕਮਲਜੀਤ ਮਾਂਗਟ

ਮੋਚੀ

11 ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਅਗ. 2012

Posted by in ਕੁਦਰਤ/Nature, ਜੀਵਨ/Life, ਧੰਦੇ, ਬੁਢਾਪਾ, ਸੁਰਮੀਤ ਮਾਵੀ, ਹਾਇਬਨ/Haibun

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਲੋਹੜੇ ਦੀ ਗਰਮੀ… ਹਾੜ੍ਹ ਦੀ ਧੁੱਪ ਤੇ ਹਵਾ ਐਨੀ ਕੁ ਕਿ ਪੱਤਾ ਨਾ ਹਿੱਲੇ… ਮੈਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਲੋਕਲ ਬਸ ਅੱਡੇ ‘ਤੇ ਬਸ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ… ਬਸ ਆਉਣ ਨੂੰ ਹਾਲੇ ਸਮਾਂ ਹੈ ਸੀ… ਇੱਕ ਬਜ਼ੁਰਗ ਮੋਚੀ ਦਿਸਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਪਣੇ ਜੁੱਤੇ ਪਾਲਿਸ਼ ਕਰਵਾਕੇ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚੀ… ਬਾਬੇ ਨੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਜੁੱਤੇ ਝਾੜੇ, ਪਾਲਿਸ਼ ਲਾਈ ਤੇ ਚਮਕਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ… ਇੱਕ ਜੁੱਤਾ ਚਮਕ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੂਜੇ ਦਾ ਕੰਮ ਜਦੋਂ ਹਾਲੇ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਮਥੇ ਤੋਂ ਇੱਕ ਤੁਪਕਾ ਮੁੜ੍ਹਕੇ ਦਾ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਵਗ ਪਿਆ… ਇੱਕ ਪਲ ਦੇ ਲਈ ਮੁੜਕੇ ਦਾ ਉਹ ਤੁਪਕਾ ਧੁੱਪ ਚ ਲਿਸ਼ਕਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਗੁਆਚ ਗਿਆ

ਬੁਢੇ ਮੋਚੀ ਦਾ ਮੁੜ੍ਹਕਾ –
ਜੁੱਤੇ ਦੀ ਨੋਕ ‘ਤੇ ਲਿਸ਼ਕੀ
ਹਾੜ੍ਹ ਦੀ ਧੁੱਪ

ਸੁਰਮੀਤ ਮਾਵੀ