Category Archives: ਚੰਨ

ਬਿੰਦੀ

20 ਸੋਮਵਾਰ ਮਈ 2013

Posted by in ਅਨੂਪ ਬਾਬਰਾ, ਚੰਨ, ਸ਼ਰਵਣ ਬਿੰਬ (Auditory-Listening)

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਪੁੰਨਿਆ ਦਾ ਚੰਨ…
ਸੁਹਾਗਪੇਟੀ ‘ਚ ਪਈ
ਫਿੱਟੀ ਸੰਧੂਰੀ ਬਿੰਦੀ

ਅਨੂਪ ਬਾਬਰਾ

ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ

ਚੰਨ

09 ਵੀਰਵਾਰ ਮਈ 2013

Posted by in ਅਰਵਿੰਦਰ ਕੌਰ, ਚੰਨ, ਤਰੇਲ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਬਿੰਬ (Visual-Seeing)

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਵੈਸਾਖ ਦਾ ਚੰਨ . . .
ਚਿਨਾਰ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ‘ਚ ਗੁਆਚੇ
ਮੋਤੀਆਂ ਦੇ ਬੁੰਦੇ

ਅਰਵਿੰਦਰ ਕੌਰ

ਚੰਦਰਮਾ

27 ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਅਕਤੂ. 2012

Posted by in ਕੁਦਰਤ/Nature, ਚੰਨ, ਮਨਦੀਪ ਮਾਨ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਰਾਤੀਂ ਦੂਸਰਾ ਪਹਿਰ 
ਕਿੰਨਾ ਉੱਚਾ ਹਾਏ!ਕਿੰਨਾ ਕੱਲਾ 
ਪੂਰਾ ਚੰਦਰਮਾ 

आधी रात
कितना ऊँचा हाए!कितना अकेला
पूरा चाँद

midnight
so high ah!so lonely
full moon

ਮਨਦੀਪ ਮਾਨ

ਚੰਦਰਮਾ

21 ਐਤਵਾਰ ਅਕਤੂ. 2012

Posted by in ਕੁਦਰਤ/Nature, ਚੰਨ, ਮਨਦੀਪ ਮਾਨ, ਵੇਲ ਬੂਟੇ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਚੁਬਾਰੇ ਦਿਲਦਾਰ 
ਇਸ਼ਕ਼-ਪੇਚੇ ਦੀ ਵੇਲ ਚੋਂ ਦਿਸਿਆ 
ਪੂਰਾ ਚੰਦਰਮਾ 

चौबारे पे दिलदार

इश्क-पेचे की बेल से दिखा
पूरा चाँद

beloved on the terrace –
through the rangoon creeper
i see the full moon

ਮਨਦੀਪ ਮਾਨ

ਚੰਨ

17 ਸੋਮਵਾਰ ਸਤੰ. 2012

Posted by in ਅਵੀ ਜਸਵਾਲ, ਕੁਦਰਤ/Nature, ਚੰਨ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਤੜਕੇ 3 ਕੁ ਵਜੇ ਝੀਲ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਖੜੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਚੰਨ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਤੇ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਨਜ਼ਰੀਂ ਪਿਆ ਤੇ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਮੂੰਹ ‘ਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ ਵਾਹ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਤ… ਤੂੰ ਹੀ ਤੂੰ ਹੀ…. ਉਸੇ ਟਾਈਮ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਇਕ 9 ਕੁ ਸਾਲ ਦੀ ਬੱਚੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਈ ‘ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਚੰਨ ਵਿੱਚ ਗੂਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ (I just love guru Nanak) ਆਈ ਜਸਟ ਲਵ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ…. ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕੁਛ ਕਹਿਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਿ ਬੇਟਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਬਸ ਉਸਨੂੰ hug ਕੀਤਾ ‘ਤੇ ਚੰਨ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਪਈ…..

ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ 
ਚੰਨ ‘ਚੋ ਲੱਭਾਂ
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ

ਅਵੀ ਜਸਵਾਲ

ਪਰਛਾਵਾਂ

17 ਸੋਮਵਾਰ ਸਤੰ. 2012

Posted by in ਕੁਦਰਤ/Nature, ਚੰਨ, ਪਰਛਾਵਾਂ, ਮਨਦੀਪ ਮਾਨ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਕਲ ਰਾਤੀ ਨੀਂਦ ਨਹੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਮਾਂ ਵੀ 01:00 ਦੇ ਦਰਮਿਆਨ ਸੀ ਅਚਾਨਕ ਸੈਰ ਕਰਣ ਦਾ ਮੰਨ ਬਣਿਆ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਤਾ ਮੰਨ ਇਕਦਮ ਖਿਲ ਗਇਆ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਕਰਕੇ ਪੂਰਾ ਚੰਦਰਮਾ ਸੀ ਤੇ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਰੁਖ ਹਿਲ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਮਧਮ ਜਿਹੀ ਪਰ ਮਿਠੀ ਮਿਠੀ ਹਵਾ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ –ਮੈ ਦੋ ਤਿੰਨ ਲੰਬੇ ਲੰਬੇ ਸਾਹ ਖਿਚੇ ਤੇ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਹਾਂ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਮੈ ਥੋੜਾ ਕਾਮਯਾਬ ਵੀ ਹੋਇਆ ਪਰ ਹਾਂ ਇਕ ਗਲ ਪਕੀ ਕੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਰਣ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਖਿੜ ਗਈ —-
ਰਾਤ ਦੀ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਬੜੀ ਸੋਹਣੀ ਲਗੀ ਜਿਸ ਤਰਾ ਕਦੀ ਕਦੀ ਸਾਨੂੰ ਦੂਰੋਂ ਅਚਾਨਕ ਕਿਸੀ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁੰਨ ਕੇ ਬੜਾ ਵਧੀਆ ਲਗਦਾ ਹੈ ਮੈਨੂ ਮੇਰੇ ਚਲ ਰਹੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਵੀ ਦੂਰੋਂ ਆ ਰਹੀ ਕਿਸੀ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਾਂਗੂ ਲਗੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਮੈ ਤੁਰ ਪਿਆ ਤਾ ਮੇਰੇ ਬਿਲਕੁਲ ਸਾਹਮਣੇ ਚੰਨ ਨਜਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਭਾਵੇ ਰਾਤ ਦੀ ਇਸ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਆਪਣਾ ਚੰਨ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਨੂ ਇਹ ਕੁਦਰਤੀ ਚੰਨ ਵੀ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਚੰਨ ਵਰਗਾ ਲਗਾ ਤੇ ਰਬ ਦੇ ਚੰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚੰਨ ਸਮਝ ਕੇ ਉਸ ਵਾਲ ਦੇਖਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਨੂੰ ਨਿਹਾਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅਗੇ ਵਧਦਾ ਗਇਆ
ਘਰੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਿਕਲਣ ਦਾ ਏਹਸਾਸ ਓਦੋਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਮੇਰਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਤੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਮੇਰੇ ਅਗੇ ਚਲਨ ਲਗ ਪਇਆ ਤੇ ਚੰਨ ਮੇਰੇ ਪਿਛੇ ਹੋ ਗਇਆ –ਤੇ ਇਕ ਪਲ ਰੁਕ ਕੇ ਕੁਦਰਤੀ ਚੰਨ ਨੂੰ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਾਤ ਕੋਲ ਛਡ ਕੇ ਆਪਣੇ ਚੰਨ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਕਾਹਲੇ ਕਾਹਲੇ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਘਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਆਇਆ

 

ਚਾਨਣੀ ਰਾਤ 
ਚੰਨ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪਿਛੇ 
ਪਰਛਾਵਾਂ ਪੈਰਾਂ ਤੋ ਅਗੇ 

ਮਨਦੀਪ ਮਾਨ

ਸਿੰਫਨੀ

08 ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਸਤੰ. 2012

Posted by in ਕੁਦਰਤ/Nature, ਚਰਨ ਗਿੱਲ, ਚੰਨ, ਸੁੰਦਰਤਾ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਛਿਗੜ ਛਿਗੜ ਜਾਰੀ ਰਹੀ .. ਹੁਣ ਰਾਤੀਂ ਦਸ ਕੁ ਬਜੇ ਅਸਮਾਨ ਸਾਫ਼ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਾਰੇ ਦੀਂਹਦੇ ਸਨ . ਚੰਦ ਕੱਲ੍ਹ ਨਾਲੋਂ ਹੋਰ ਪੂਰਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਬਸ , ਮਸਾਂ ਬੁਰਕੀ ਕੁ ਛੋਟਾ ਸੀ . ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਅਰਧ ਪਾਰਦਰਸੀ ਜਿਹੇ ਬੱਦਲਾਂ ਦੇ ਖੰਡਰਾਂ ਦਾ ਘੇਰਾ ਸੀ ਜੋ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬਿਤ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਾਲ ਪਲ ਪਲ ਰੰਗ ਵਟਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਉਠਾਲਣ ਲਈ ਹਿੱਜੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਪਰ ਪੂਰਾ ਨਾਕਾਮ ਰਿਹਾ . ਸੋਚਿਆ ਕੈਮਰੇ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰ ਲਵਾਂ . ਤੇ ਮੈਂ ਜੋਸ਼ੋਖਰੋਸ਼ ਨਾਲ ਸ਼ੌਕੀਆ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ੌਕ ਵਿੱਚ ਰੁਝ ਗਿਆ …. ਡੱਡੂਆਂ ਤੇ ਬਿੰਡਿਆਂ ਨੇ ਵੀ ਜਿਵੇਂ ਉਦਾੱਤ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ ….ਹੋਰ ਵਿਰਾਟ ਬੁਲੰਦ !!!

ਬੀਥੋਵਨ* ਦੀ ਅੰਤਿਮ ਸਿੰਫਨੀ
ਫੈਲ ਰਹੀ ਰੰਗੋਲੀ ਚੰਦ ਦੇ ਗਿਰਦ 
ਅਨੰਤ ਸਤਰੰਗੀਆਂ 

ਚਰਨ ਗਿੱਲ

ਚੰਨ

26 ਐਤਵਾਰ ਅਗ. 2012

Posted by in ਕੁਦਰਤ/Nature, ਚੰਨ, ਜੀਵਨ/Life, ਪਰਵਾਸ, ਪੁਸ਼ਪਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪੰਛੀ, ਮਾਹੀ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਈਦ ਦਾ ਚੰਨ
ਅੱਖਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਡੀਕ
ਮਾਹੀ ਪਰਦੇਸ
……………
ਈਦ ਦਾ ਚੰਨ
ਮਾਹੀ ਵਿੱਚ ਪਰਦੇਸ
ਉਡੀਕਣ ਅੱਖਾ

ਪੁਸ਼ਪਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪੰਛੀ

ਚੰਨ

15 ਬੁੱਧਵਾਰ ਅਗ. 2012

Posted by in ਅਮਿਤ ਸ਼ਰਮਾ, ਕੁਦਰਤ/Nature, ਚੰਨ, ਜੀਵਨ/Life, ਹਾਇਬਨ/Haibun

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਰਾਤ ਬਹੁਤ ਕਾਲੀ ਸੀ ਪਰ ਅਸਮਾਨ ‘ਚ ਅੱਧਾ ਚੰਨ ਵੀ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ …ਹਰ ਰੋਜ਼ ਵਾਂਗਰਾਂ ਮੈਂ ਸੈਰ ਕਰਦਾ ਉਸੇ ਰਾਹ ਤੁਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸਾਂ … ਖੱਬੇ ਮੁੜਿਆ ਤਾਂ ਸੜਕ ਬਿਲਕੁਲ ਖਾਲੀ ਸੀ … ਕੁਦਰਤਨ ਇੱਕ ਸਟ੍ਰੀਟ ਲਾਈਟ ਬਲ ਰਹੀ ਸੀ … ਇੱਕ ਦੋ ਕੁੱਤੇ ਵੀ ਸਨ ਪਰ ਓਹ ਵੀ ਸ਼ਾਂਤ …. ਕਦੇ ਕਦੇ ਚੌਕੀਦਾਰ ਦੀ ਸੋਟੀ ਦਾ ਖੜਾਕ ਸੁਣਦਾ ਸੀ … ਪਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਖਿਆਲਾਂ ਚ ਮਸਤ ਤੁਰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸਾਂ .. ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਉਪਰ ਚੰਨ ਵੱਲ ਵਧ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਹਨੇਰਾ ਧਰਤ ਵੱਲ … ਮੱਠੀ-ਮੱਠੀ ਹਵਾ ‘ਚ ਤੁਰਦਾ ਤੁਰਦਾ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ … ਹਵਾ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ….ਤੇ ਸੰਘਣੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਬੱਦਲਵਾਈ ਨਾਲ ਚੰਨ ਵੀ ਨੈਣਾ ਤੋਂ ਓਝਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ … ਜਦੋਂ ਮੁੜਨ ਲਗਿਆ ਤਾਂ ਨਜ਼ਰ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਚੁਬਾਰੇ ਤੇ ਜਾ ਟਿਕੀ.. ਅਚਾਨਕ ਤੇਜ਼ ਹਵਾ ਦੇ ਬੁੱਲੇ ਨਾਲ ਚੁਬਾਰੇ ਦੀ ਖਿੜਕੀ ਦੇ ਤਖਤੇ ਆਪਸ ਚ ਟਕਰਾ ਕੇ ਬੰਦ ਹੋ ਗਏ … ਖਿੜਕੀ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਦੋ ਗੋਰੇ ਹੱਥ ਤੇ ਕਾਲੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਲਿਪਟਿਆ ਅੱਧਾ ਮੁੱਖੜਾ ਬਾਹਰ ਆਇਆ .. ਯੱਕਦਮ ਫੇਰ ਅਸਮਾਨੀ ਬਿਜਲੀ ਲਿਸ਼ਕ ਪਈ … ਓਹ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ “ਬਾਹਰ ਬੱਦਲ ਹੀ ਬੱਦਲ ਨੇ ” ਤੇਜ਼ ਹਵਾ ਨਾਲ ਖਿੜਕੀ ਦਾ ਇੱਕ ਤਖਤਾ ਫਿਰ ਖੜਕਿਆ ..ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੂਰ ਜਾਕੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਫੇਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਖਿੜਕੀ ਅੱਧੀ ਖੁਲ੍ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ ……ਹਲਕੀ ਕਿਣਮਿਣ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ..ਰੁਕਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਮੈਂ ਵਾਪਿਸ ਤੁਰਦਾ ਰਿਹਾ ..ਮੈਂ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਨਿਮ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਮੁਸਕਰਾਇਆ …..ਆਪਣੇ ਘਰ ਤਕ ਪਹੁੰਚਦਿਆਂ ਮੈਂ ਪੂਰਾ ਭਿੱਜ ਚੁਕਾ ਸੀ .. ਉੱਪਰ ਦੁਬਾਰਾ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅਸਮਾਨ ਦਾ ਚੰਨ ਕਿਧਰੇ ਬੱਦਲਾਂ ਚ ਲੁੱਕ ਗਿਆ ….ਕਿਣਮਿਣ ਹੁਣ ਬਾਰਿਸ਼ ਬਣ ਗਈ ਸੀ …

ਅੱਧ-ਖੁਲ੍ਹੀ ਖਿੜਕੀ ਵਿਚ 
ਉਸਦਾ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਚਿਹਰਾ –
ਲੁਕਿਆ ਚੰਨ

ਅਮਿਤ ਸ਼ਰਮਾ

ਚੰਨ

15 ਬੁੱਧਵਾਰ ਅਗ. 2012

Posted by in ਕੁਦਰਤ/Nature, ਚੰਨ, ਦਰਿਆ, ਪਰਛਾਵਾਂ, ਮਨਦੀਪ ਮਾਨ

≈ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰੋ

ਫੇਰ ਮਿਲਿਆ 
ਚੰਨ ਮੇਰੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਨੂੰ 
ਬਿਆਸ ਦਾ ਕੰਢਾ 

फिर मिला
चाँद मेरे साये को
ब्यास का किनारा

Once again
moon meets my shadow
at the rivers side

ਮਨਦੀਪ ਮਾਨ