ਚੰਨ

ਸੂਹੀ ਸਵੇਰ-
ਦੂਰ ਵਸੇਂਦੇ ਚੰਨ ਨੂੰ
ਆਖੇ ਸ਼ੱਬਾਖ਼ੈਰ 

ਅਵਨੀਤ ਕੌਰ

ਜੁਗਨੂੰ

ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਜੁਗਨੂੰ
ਮੱਸਿਆ ਦੀ ਰਾਤ
ਚਾਨਣ ਲੱਭਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ

ਗੁਰਿੰਦਰ ਮਾਨ

ਜੁਗਨੂੰ

ਬਸੰਤ ਬਹਾਰ
ਬੇ-ਵਕਤ ਝੱਖੜ ਤੋੜਿਆ
ਮਹਿਕ ਵੰਡ ਰਿਹਾ ਫੁੱਲ

ਇਕਬਾਲ ਭਾਮ

ਜੁਗਨੂੰ ਜੀ ਲਈ

ਝੋਨਾ

ਪੱਕਿਆ ਝੋਨਾ
ਬੱਦਲ ਗੱਜੇ
ਜੱਟ ਖੜਾ ਸੋਚੇ

ਕੁਲਜੀਤ ਖੋਸਾ

ਜੁਗਨੂੰ

“ਅਸਾਂ ਤਾਂ ਜੋਬਨ ਰੁਤੇ ਮਰਨਾ…”
ਜੋਬਨ ਰੁਤੇ ਮਰਦੇ ਨੇ ਬਸ
ਫੁਲ ਜੁਗਨੂਂ ਜਾਂ ਤਾਰੇ

ਅਮਰਾਓ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ

ਚੇਪਾ

ਝੋਨੇ ਦੀ ਕਟਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਕਿਸੇ ਕਿਸੇ ਖੇਤ ਚ ਕਰਚੇ ਅਜੇ ਖੜੇ ਚਮਕ ਰਹੇ ਸੀ ! ਪਰ ਲਾਭ ਤਾਏ ਹੋਰਾਂ ਨੇ ਪਾਇਪ ਲਾਈਨ ਪਾਉਣ ਕਰਕੇ ਸਾਰਾ ਖੇਤ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਅੱਗ ਲਾ ਕਾਲਾ ਤੇ ਰੜਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ !…..ਸਾਡਾ ਘਰ ਉਹਨਾ ਦੀ ਮੋਟਰ ਕੋਲ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਉਹਨਾ ਦੇ ਘਰ ਦਾ ਜੀ ਆਇਆ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ! ਕਦੇ ਵੈਸੇ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਲਈ ..ਤੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਸੰਦ ਲਈ..!..”ਉਹ ਗੁਰਮਖਾ… ਆ ਕਤੀੜ ਨੂੰ ਸੰਗਲ ਪਾ ਦੇ ਮੱਲਾ !… ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਜਾਨ ਨੂੰ ਸਿਆਪਾ ਪੈ ਜੇ….!” ਕਾਲੇ ਖੇਤ ਚ ਬਗਲੇ ਵਾਂਗ ਦੂਰੋਂ ਚਮਕਦੇ ਆਉਂਦੇ ਭਾਗ ਤਾਏ ਨੇ ਕਿੱਲੇ ਕੁ ਦੀ ਵਾਟ ਤੋਂ ਉਚੀ ਵਾਜ ਮਾਰੀ….”ਬੰਨ ਤਾ ਤਾਇਆ ਆਜਾ !”…ਮੈਂ ਵੀ ਟਿਚਰ ਜੀ ਨਾਲ ਕਿਹਾ !…”ਕਿਵੇ ਆਏ ਪ੍ਰਗਟ ਦੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ” …ਮੇਰੀ ਮਾਤਾ ਨੇ ਟੇਢੇ ਕੀਤੇ ਘੁੰਡ ਚੋ ਹੌਲੀ ਜਿਹੇ ਪੁਛਿਆ …” ਮੈਂ ਤਾਂ ਭਾਈ ਸਿੰਦਰ, ਗਲਾਸ ਲੈਣ ਆਇਆ ਸੀ.. ਆਹ ਕਸ਼ਮੀਰੀਆਂ ਦੀ ਰੋਟੀ ਤੇ ਚਾਹ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ ! ਲਗਦਾ ਨਿਆਣੇ ਗਲਾਸ ਪਾਉਣਾ ਭੁੱਲ ਗੇ !” ….ਮੈਂ ਅੰਦਰੋਂ ਗਲਾਸ ਲਿਆਇਆ ਤੇ ਤਾਏ ਦੇ ਨਾਲ ਏ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਾਂ ਪਿਛੋਂ ਸਾਡੇ ਲਾਣੇਦਾਰ ਨੇ ਤਾਏ ਨੂੰ ਛੇੜਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਨਾਲ ਕਿਹਾ…”ਵੀਰ ਧਿਆਨ ਰਖੀ ਪਹਾੜੀਆਂ ਦਾ ਜੇ ਸਾਡੀ ਕੋਈ ਮਝ ਚੋਰੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਖੁਰਲੀ ਤੋਂ ਖੋਲ ਲਿਆਉਣੀ ਆ ਅਸੀਂ”……”ਉਹ ਘੋਲ ਸਿਆਂ ਤੂੰ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ! ਇਹ ਤਾ ਬੜੇ ਚੰਗੇ ਤੇ ਮਿਹਨਤੀ ਬੰਦੇ ਨੇ ..ਨਾਲ ਚੱਲਕੇ ਦੇਖ ਕਿਵੇਂ ਮਿੱਟੀ ਚ ਮਿੱਟੀ ਹੋ ਰਹੇ ਨੇ”…ਮੈਨੂੰ ਤੁਰਨ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਤਾਏ ਨੇ ਕਿਹਾ …..

ਕਹੀ ਦਾ ਚੇਪਾ-
ਇਕੋ ਬੁਰਕੀ ਨਘਾਰ ਗਿਆ
ਚਾਹ ਭਿਓੰਤੀ ਰੋਟੀ

ਗੁਰਮੁਖ ਭੰਦੋਹਲ ਰਾਈਏਵਾਲ

ਤਿਤਲੀ

ਸੂਹੀ ਸਵੇਰ –
ਸੜਕ ਤੇ ਫੜਫੜਾਏ ਤਿਤਲੀ
ਬੇ-ਰੋਕ ਆਵਾਜਾਈ

ਰਾਣੀ ਬਰਾੜ

ਜੁਗਨੂੰ

ਉਦਾਸ ਰੁੱਤ-
ਨ੍ਹੇਰਾ ਚੀਰਦਾ ਜੁਗਨੂੰ 
ਬਣਿਆ ਤਾਰਾ 

ਤੇਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ
(Dedicated to Jugnu Ji)

ਜੁਗਨੂੰ

ਨਿੱਕੀ ਨਿੱਕੀ ਕਣੀ 
ਮੇਰੀ ਤਲੀ ਤੇ 
ਉਹਦੇ ਹੰਝੂ 

a slight drizzle
on my palm–
her tears

ਅਰਵਿੰਦਰ ਕੌਰ

(ਜੁਗਨੂੰ ਨੂੰ ਮੁਖਾਤਿਬ )

ਵਾਅਦਾ

ਸਵੇਰ ਉਡੀਕੇ –
ਵਾਅਦਾ ਕੱਲ ਮਿਲਾਂਗੇ 
ਅੱਖਾਂ ਉਨੀਂਦੀਆਂ

ਵਿੱਕੀ ਸੰਧੂ

ਜੁਗਨੂੰ

ਸਿਤੰਬਰ ਦੀ ਸਵੇਰ –
ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚੋਂ ਉੱਡਿਆ 
ਸੁਨਹਿਰੀ ਪੰਛੀ

sitambar di savaer –
pinjre vicho’n uddeya 
sunehri panchhi

September morning –
the golden canary flies 
out of her cage

ਰੋਜ਼ੀ ਮਾਨ

ਜੁਗਨੂੰ

ਪੱਤਝੜ ਦੀ ਦਸਤਕ-
ਜੁਗਨੂੰ ਛੁਪਿਆ
ਪੱਤ ਖੜਕਦੇ

ਧੀਦੋ ਗਿੱਲ

ਜੁਗਨੂੰ

ਪਤਝੜੀ ਸ਼ਾਮ-
ਖ਼ਤ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਜੁਗਨੂੰ
ਪਤਾ ਗੁਮਨਾਮ

ਦਵਿੰਦਰ ਕੌਰ